Εγώ στου σπιτιού τη ζεστασιά
κι εσύ στου αιθέρα τη φωτιά
να πολεμάς.
Μες στο λαιμό μου ένας λυγμός
που δε θα βγει,πάντα θα βρίσκεται εκεί, να μου θυμίζει τι μου πρόσφερες εσύ.
Δεν κλαίω τον ήρωα ποτέ, μα τον κρατώ,μες στην καρδιά και στο μυαλό.
Δεν κλαίω τον ήρωα ποτέ, μα ευγνωμονώ,
όποιον γεννήθηκε για να φυλά γη κι ουρανό.
Μες στο λαιμό μου ένας λυγμός που δε θα βγεί.
Σοφία Τανακίδου
Copyright ©
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου