Δεν άγγιξα τα μάτια σου ποτέ μου.
Τα δάκρυα σου δε σκούπισα.
Μα εσύ ποτάμια σταμάτησες για μένα δάκρυα.
Σε ένα χαμόγελο σου τά'κρυψες.
Κι όλο τον πόνο της ψυχής μου
μέσα στο γέλιο σου φυλάκισες.
Τρέμω στη σκέψη,
μην το χαμόγελο σου χάσεις.
Το όμορφο γέλιο σου μη παύσεις
και βρουν διέξοδο τα δάκρυα μου, ποτάμι στα δικά σου μάτια και γω δε θα'μαι εκεί κοντά σου, πριν πλημμυρίσουν μέσα στα όνειρα σου.
Σοφία Τανακίδου
Copyright ©
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου