Ψυχή μου
στο άδικο σπας.
Διαλύεσαι.
Η γνώμη του κόσμου καρφί,
σε τρυπά επιδερμικά.
Των φίλων
αγγίζει καρδιά.
Ψυχή μου
σε μένα ξεσπάς,
που δε σε προφυλάσσω,
που αγαπώ
και βουλιάζω.
Ψυχή μου
μη ευθύνη ζητάς.
Μάθε να αντέχεις.
Να το προσπερνάς.
Εσύ καθορίζεις
το βάθος του πόνου.
Ασπίδα βρες ισχυρή,
να μην αγγίζει κανείς
τη ψυχή.
Φτιάξε ασπίδα.
Η μόνη ελπίδα.
Σοφία Τανακίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου