Ξέρεις τι μου λειψε

Εκείνο το παγκάκι που καθόμασταν για τις τελευταίες μας κουβέντες λίγο πριν αποχαιρετιστούμε.
Υπάρχει ακόμα.
Το ξέρεις;
Όλα τριγύρω έχουν αλλάξει.
Αλλά εκείνο στέκεται ακόμα εκεί..
Μα όσες φορές κι αν πέρασα είναι άδειο.
Κανείς δεν το εκτίμησε ποτέ όπως εμείς.
Βουλιάζει μόνο του.

Ένα βράδυ το πλησίασα, κάθησα στην άκρη του να αφήσω χώρο και για σένα και ας μην ήσουν δίπλα μου..
Και του είπα όσα δε σου είπα ποτέ.
Και έγειρα και κοιμήθηκα στην αγκαλιά του.
Μα δεν έκλαψα..κι ας το'θελα πολύ.
Γιατί δεν ήσουνα εκεί και ποιος άλλος τα δάκρυά μου θα τολμούσε να σκουπίσει..ποιον άλλον θα άφηνα ποτέ μου  στην ψυχή μου
ν'ακουμπήσει.

Σοφία Τανακιδου
Copyright ©
Αφιερωμένο!!!!!!