Άνοιξε η πύλη.
Πρέπει να τη διαβείς
και πίσω να μη κοιτάς.
Μόνο μπροστά.
Πίσω στο χρόνο γύρνα μόνο,
να μαζέψεις τα φτερά σου,
να αγκαλιάσεις τα όνειρα σου,
να ευχαριστήσεις όσους φρόντισαν να φτάσεις εδώ,
σε αυτή την πύλη.
Και ύστερα πέτα.
Δίχως φόβο.
Δίχως δεύτερη σκέψη.
Πέτα ψηλά.
Στο όνειρο που μες το μυαλό σου ξενύχτησε.
Στο αύριο που σε ξύπνησε.
Άνοιξε την πύλη
και βγες.
Σοφία Τανακίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου