Κανείς δεν ξέρει

Κοιμάται ο κόσμος
δε ξαγρυπνάει
ποτέ μαζί μου.
Γιατί θα πρέπει;
Κι εγώ για άλλους δε ξαγρυπνάω.

Μόνος πορεύεται ο καθένας, στη μοναξιά του και στον πόνο,φτιάχνει ασπίδες ανοίγει δρόμο.

Κοιμάται ο κόσμος
δε ξαγρυπνάει ποτέ μαζί μου
Κι αυτός που πρέπει..
Που στα ξενύχτια του έχω λυγίσει.
Μόνη μ'αφηνει,στη μοναξιά μου και στον πόνο,να φτιάχνω ασπίδες να ανοίγω δρόμο.

Έτσι είπε πρέπει..
Τη δύναμη σου μόνος να βρίσκεις.
Είναι δικά σου τα θεριά!
Αν δε παλέψεις
να τα νικήσεις.
Κανείς δε ξέρει!
Κανείς δε βλέπει!

Σοφία Τανακίδου