Ξημερωσε

Ξημέρωσε.
Με την πρώτη αχτίδα του ήλιου,
ήρθε και η πρώτη μου σκέψη.
Να φύγω.
Σήκωσα τα όνειρα μου από χαμηλά και ξεκίνησα.

Βράδιασε.
Με το πέσιμο του ήλιου,
βρέθηκα μόνη στη νύχτα.
Γύρω μου όλοι ξένοι.
Ο μόνος γνωστός μου.
Κι αυτός άγνωστος.
Ο εαυτός μου...

Και ήταν τόσο ψηλά τα όνειρα μου,
που καθώς πέφταν με ορμή πάνω μου.
Με τσάκισαν.

Σοφία Τανακίδου