Το θαύμα

Στα χέρια σου ίσα που χωρούσε,
στην αγκαλιά σου χάνονταν.
Μια στάλα ανθρωπάκι.
"Παιδί μου"τό' λεγες.
Μα πίσω απ' την πλάτη σου οι γιατροί ψιθύριζαν
"Δόλια μάνα δε θα της ζήσει"

Και συ το φώλιασες στα στήθη σου.
Το πότισες.
Νέκταρ ζεστό κι αθάνατο νερό.
Δική σου συνταγή.

"Θαύμα "είπαν οι γιατροί που έζησε.
Μα εσύ ήσουνα το θαύμα!
Αχ μάνα!
Γλυκιά μου μάνα!!

Σοφία Τανακίδου
12/5/18
Copyright ©