Πόσα χωράνε σε μια βαλίτσα,
όλα τα δάκρυα να βάλω.
Πόσο γερή θα πρέπει νά 'ναι,
να μη διαλύσει, αυτό φοβάμαι.
Από το δέρμα μου κομμάτια κόβω
και με τις φλέβες θα τα ενώσω.
Να τα κρατήσω, να μη τα χάσω,
να μη τολμήσω, να τα ξεχάσω.
Γιατί αν ξεφύγει έστω και ένα,
πάλι θα ‘ρθώ, πίσω σε σένα.
Γιατί αν ξεφύγει έστω και ένα,
ότι ζω θα λέω, μα θα' ναι ψέμα
Πώς να χωρέσουν σε μια βαλίτσα,
όλα τα δάκρυα, πού ‘χω στα μάτια.
Πώς να σηκώσω τόσο βάρος,
να ξεκινήσω, δεν έχω θάρρος.
Μα και να μείνω δεν το αντέχω,
όλα εκεί μέσα, τώρα τα έχω.
Πώς να στριμώξω και τα όνειρά μου,
σε μια βαλίτσα, που ‘ναι η καρδιά μου.
Γιατί αν ξεφύγει έστω και ένα,
πάλι θα ‘ρθω, πίσω σε σένα.
Γιατί αν ξεφύγει έστω και ένα,
ότι ζω θα λέω, μα θα 'ναι ψέμα.
Σοφία Τανακίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου