Αυτός ο κόμπος στο λαιμό που δε ξέρει προς τα πού να πάει.
Ανεβαίνει ,πνίγει τα μάτια.
Κατεβαίνει,πνίγει την ψυχή.
Αυτός ο δρόμος που ανοίγει που δε ξέρεις προς τα πού θα σε πάει.
Ακολουθάς,χάνεις τους άλλους.
Δεν ακολουθάς,χάνεις τον εαυτό σου.
Αυτός ο κόμπος, αυτός ο δρόμος.
Γόρδιος δεσμός που δεν λύνεται.
Μα αν κοπεί, μεσ'την ψυχή φαρμάκι χύνεται.
Σοφία Τανακίδου
Copyright ©
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου