Η θηλιά

Άκουσε την πόρτα που έκλεισε με δύναμη.
Πρώτη φορά τη χτυπούσε τόσο δυνατά.
Πάντα αθόρυβα την έκλεινε όταν έφευγε,τόσο αθόρυβα που δεν καταλαβαινε καν ότι λείπει
Την έψαχνε στα δωμάτια μέχρι να ανακαλύψει ότι έχει φύγει..
Σήμερα όμως δε θα την έψαχνε
Η πόρτα έκλεισε με τόση δύναμη που τρανταχτηκε όλο το σπίτι.
Σήμερα δε θα την έψαχνε σε κανένα δωμάτιο ούτε πουθενά αλλού ,δε θα της τηλεφωνούσε να ρωτήσει.."τι ώρα θα γυρίσεις;"
Του το ξεκαθάρισε εκείνη στα τελευταία της λόγια.
"Μην τηλεφωνήσεις ,μη με ψάξεις,δε θα ξαναγυρίσω ποτέ"
Τρεις προτάσεις που στριφογυριζαν πολλές φορές στο μυαλό του χωρίς να ξέρει πως να τις διαχειριστεί.
Δε θα της τηλεφωνούσε.
Δε θα την έψαχνε.
Δε θα ξαναγύριζε πίσω.
Το ήξερε.
Το μόνο που δε γνώριζε ήταν πόσο ψηλά έπρεπε να στερεώσει το σχοινί
Όσο για τη θηλιά..
Ήξερε να δένει κόμπους δεν υπήρχε θέμα...

Σοφια Τανακίδου