Φόρεσες στέμμα.
Μα σου έτυχε στενό.
Και τώρα οργίζεσαι.
Κόψε τα αυτιά σου.
Για να σε χωρέσει.
Δεν τα χρειάζεσαι.
Δεν μας ακούς...
Οι κόλακες σου
Από μακριά μυρίζουνε.
Τρέχουν τα σάλια τους.
Θα τους γνωρίσεις.
Δεν θα σου πουν
κάτι να ακούσεις...
Κόψε τα αυτιά σου.
Να μη σε ενοχλεί.
Το στέμμα σου
να σε χωρέσει.
Άμοιρε δεν το ήξερες
Χωρίς αυτιά
το φτιάχνουν το καλούπι.
Το στέμμα ( 2 )
Χωρίς αυτιά...
Και πάλι δεν σου έστρωσε
το στέμμα...
Τώρα μεγάλωσε
και έπεσε στα μάτια
Ούτε ακούς.
Ούτε βλέπεις.
Ούτε γκρεμό κοιτάζεις.
Ούτε ρέμα.
Μόνο βαδίζεις
Ολοταχώς μέσα στο ψέμα
Να σου το βγάλω..
Η μόνη λύση.
Μα σε ποιον να το ταιριάξω;
Που όποιος το βάζει
σε ρομπότ αλλάζει,
που ακολουθεί πιστά τις οδηγίες,
που ξένοι βάζουν...
Χωρίς εμάς να λογαριάζουν....
Σοφία Τανακίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου