Δένει και σφίγγει τέσσερα σίδερα..
Στεφάνια γίνονται ασπροντυμενα...
Μέσα απ'τον γρυπο τα περνάει...
Σφίγγει και δένει..
Τα φωνάζει τα αγριευει..
Κ'οταν τελειώνει...
Τα χαϊδεύει..
Σαν νύφη όμορφη..
Μέσα στα χέρια του
Τα καμαρώνει..
Βλέπει χορεύουνε...
Όλα τα ψάρια
Που θα του δώσει..
Όταν στης θάλασσας
Το μπλε σεντόνι
Θα τα απλώσει..
Κ'υστερα κάθεται και ξαναρχίζει..
Δένει και σφίγγει καινούργια σίδερα...
Χαμογελάει και με ρωταει..
Τι λες να στείλω στον Αλέξη ένα νταούλι..
Γιατί το άλλο δεν έχει μάθει να το βαράει..
Ίσως μ'αυτο κάτι να πιάσει..
Ψαράς αν γίνει...
Μπορεί τον κόσμο να τον χορτάσει....
Σοφία Τανακιδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου