Ποιητής για μένα

Ποιητής είναι ένα παντοτινό παιδί...
Που πονάει και νιώθει πάντα έρημο και μόνο...
Ένα παιδί που αποζητώντας
Να λυτρωθεί από την μοναξιά του....Έμαθε να ζει και να μιλά μαζί της
Αντιμετωπίζει τη ζωή με τα αισθήματα του...
Ξέροντας πως αποτελεί εξαίρεση..
Αυτό τον κάνει να μοιάζει δυνατός την στιγμή που είναι ολότελα αδύναμος
Η ποίηση για αυτόν και οι λέξεις που αποτυπώνει πάνω στο χαρτί είναι ολόκληρος ο κόσμος του...
Δεν γυρεύει δόξα...
Ζητά την ολοκλήρωση του σαν ανθρώπου...
Ενός ανθρώπου που αποφασίζει δίχως φόβο
Να απεικονίσει μέσα στα ποιήματά του τις αδυναμίες του
Ξέροντας καταβαθος πως θα περιθωριοποιηθεί..
Γιατί κάθε εξαίρεση..
Και κάθε αδυναμία...
Σε στέλνει στο περιθώριο..
Μα ο ποιητής είναι ήδη εκεί...Πάντα...
Γιατί να τον τρομάξει!!

Σοφία Τανακιδου
24/3/1985
Σκέψεις.. Δεκαεξάχρονης...