Διαλύθηκα

Στα μάτια σου δύο δάκρυα κυλίσανε καυτά,
τα σκούπισες κρυφά να μη τα δω.
Κατάλαβες πως θά 'τανε
στερνή αυτή η βραδιά,
πως θα άφηνα τον κόσμο σου εγώ.

Στα χείλη σου φωλιάσανε
δεκάδες σ'αγαπώ,
τα λόγια είναι τόσο ειπωμένα.
Ποτέ τους δεν ξυπνήσανε,
ποτέ κάτι νεκρό,
και πέθανε η αγάπη μου
για σένα.

Στα μάτια μου τα δάκρυα
ποτάμι που κυλά,
δεν έκρυψα δεν σκούπισα κανένα.
Ωκεανοί έχουν γίνει
Θάλασσες βουνά,
κλείσανε τον δρομο για εσένα.

Στα χείλη μου τα σ'αγαπώ,
κομμάτι από γυαλί.
Κάθε σ'αγαπώ και μιά πληγή.
Έτρεχε το αίμα έπεφτε βροχή
και κύλαγε μέσα στην ψυχή.

Διαλύθηκα....
Και άδειασε όλο το αίμα
μες της ψυχής μου το πυθμένα.
Διαλύθηκα....Και εσύ...
Μόνο δύο δάκρυα καυτά για ανταμοιβή.
Δύο άγρυπνες βραδιές
μόνο για μένα.
Ή μήπως ήτανε τα δάκρυα για σένα;
Που μόνος θα έμενες μες τη ζωή χωρίς κανένα;

Γιατί το γνώριζα...
Εσύ το έμαθες αργά...
Πως ήμουνα τα πάντα εγώ για σένα...

Σοφία Τανακίδου