Σήμερα όλη τη μέρα
Ήμασταν όλοι παρέα
Χάθηκαν όμως τα χρόνια
Που τα περνούσαμε ωραία
Έλειπες από κοντά μας
Αχ και να σουν όπως πρώτα
Μα έχουν σβήσει για σένα
Του πάνω κόσμου τα φώτα
Μάλωσα με το Θεό μου
Μάλωσα με τους ανθρώπους
Και όλοι μου λέγαν φίλε
Πως δεν έχω εγώ τρόπους
Τρόπους είχε εκείνος
Που μες την τόση του τη βιάση
Πήρε τα νιάτα σου όλα
Και ούτε ήρθε να σε κλάψει
Πόσες φορές Νίκο είδα
Στα όνειρα μου τις νύχτες
Την ανοικτή την καρδιά σου
Να τη ληστεύουν διαρρήκτες
Φώναζα στον εφιάλτη
Ξύπναγα μέσα στο κλάμα
Ήσουνα νέος ακόμα
Και είναι αγιάτρευτο τραύμα
Με ένα χαμόγελο Νίκο
Ζέσταινες κάθε μου πόνο
Και εγώ ποθούσα να μείνω
Το φιλαράκι σου μόνο
Το φιλαράκι στις πίκρες
Το φιλαράκι για πάντα
Πόσο πικραίνομαι τώρα
Καθώς χτυπάει η καμπάνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου