Σάββατο 26 Αυγούστου 2017

Κλειστές πύλες...


Αχ να μπορούσα
Να έβγαζα φτερά
Να πετάξω
Μέσα από πύλες
Μυστικές να περάσω
Εκεί που πάνε
Οι ψυχές να βρεθώ
Όσους έχασα
Να ξαναβρώ

Δε θέλω να μείνω
Εκεί
Μου αρκεί
Μια στιγμή
Τρεις ανθρώπους
Να αρπάξω
Να τους φέρω
Στη γη...

Αχ τον πατέρα
Που μου’ λειψε τόσο
Φιλιά που χρωστώ
Να του δώσω
Στην αγκαλιά του
Βαθιά να χωθώ
Να ακούσω
Ξανά "Σ'αγαπω"

Την γλυκιά μου
Δεύτερη μάνα
Που με φρόντιζε
Να ανταμώσω
Ότι πρόσφερε
Να ανταποδώσω
Καινούργια ζωή
Να της δώσω

Τον παιδικό μου φίλο
Που δεν πρόλαβε
Τη ζωή να γνωρίσει
Μια ευκαιρία
Να έχει...Να ζήσει
Να χαρεί..
Να αγαπήσει

Και ύστερα
Να 'κλεινα
Για πάντα την πύλη
Να μη μου κλέψουν
Άλλους ανθρώπους
Και συ μανούλα μου
Να μη ταξιδέψεις
Ποτέ μα ποτέ
Για εκείνους
Τους τόπους...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου