Αυτά τα βράδια
Τα ατελείωτα
Που η ώρα κολλάει
Γίνεται ο δείκτης
Στο ρολόι
Ένας κλόουν
Που γελάει
Τη γλώσσα μου
Βγάζει
Δεν αλλάζει
Καρφωμένη η ώρα
Στις τρείς
Με κουράζει….
Είναι η σκέψη
Πληγή
Και θυμάμαι
Ενώ πάντα ξεχνώ
Την ημέρα
Την νύχτα
Όλα έρχονται
Και φωνάζουν
Θυμήσου….
Διατάζουν
Μια χαρούμενη
Σκέψη
Ένα αστείο
Μια λέξη αγάπης
Ένα βράδυ
Που ήρθες
Δεν θυμάμαι
Μοναχά τα στραβά
Συλλογιέμαι
Λόγια κούφια
Κενά
Από ανθρώπους
Χωρίς ανθρωπιά
Και είναι ακόμα
Στις τρεις
Το ρολόι
Φονιάς
Δολοφόνησε
Όλο το χρόνο
Με έχει αφήσει κενό
Να προσμένω να δω
Το ξημέρωμα
Στον άλλο τόνο…
Πρόβαλε ξαφνικά
Η αυγή
Και τρομάζω
Το ρολόι
Λέει τρείς
Την μπαταρία
Αλλάζω
Το ρολόι παλιό
Σταματάει
Είναι σαν το μυαλό
Που ότι όμορφο ζω
Το ξεχνάει
Ευχαριστώ πολύ σοφία μου...
ΑπάντησηΔιαγραφή