Τόση αγάπη....

Ποτέ δεν είπε
Μιά λέξη αγάπης
Ούτε γλυκόλογα
Ούτε τραγούδια
Δεν τις αγόρασε
Ποτέ λουλούδια...

Και κείνη... Άνοιγε
Κάθε απόβραδο
Την αγκαλιά της
Όταν ξημέρωνε
Τον καλημέριζε
Με τα φιλιά της...

Όλες οι φίλες τις
Την κορόιδευαν
-Ένας αγροίκος
Είναι ο άντρας σου
Δεν σε φροντίζει
Που είναι τα δώρα;
Που είναι τα λόγια;
Η σημασία
Που σου αξίζει;

Και εκείνη
Πάντα χαμογελούσε
Μα δε μιλούσε
-Άσε τον κόσμο..
Έλεγε μέσα της...
Να απορεί....
Τόση αγάπη
Πρέπει να μείνει
Μυστική....

Όταν το βράδυ
Πέφτει κατάκοπη
Να κοιμηθεί
Άτσαλο ύπνο
Πάντα έχει από παιδί...
Εκείνος...
Άγρυπνος....
Παραφυλά....
Να την σκεπάσει
Μες τη νυχτιά.....