Μια μεταξένια κλωστή.
Με αυτήν έδενε τα πάντα.
Δυνατό υλικό το μετάξι.
Δεν έσπανε ποτέ.
Με αυτή την μοναδική κλωστή
συγκρατούσε όλη τη ζωή του.
Μπάλωνε την καρδιά του
που αιμορραγούσε καθημερινά.
Έτσι άντεξε.
Εκείνη δεν το έμαθε ποτέ.
Μια μεταξένια κλωστή.
Μια τρίχα από τα μαλλιά της,
που είχε κλέψει μια νύχτα,
την μοναδική που την άγγιξε.
Σοφία Τανακίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου