Προσμένω τον καιρό
Να δω το σ' αγαπώ
Σε χείλη τρυφερά
Φιλί μα και καρδιά.
Το κρύβεις μες το φως
Σαν άπειρος τυφλός
Το χάδι σου ζητώ
Μ' αγγίζω το κενό.
Χαράζει σ' αγαπώ
Κρυψώνα στο λαιμό
Βαθιά πληγή πονά
Την θλίψη με κερνά.
Βροχή δειλής ζωής
Επαίτης αντοχής
Ακόμα ξενυχτώ
Το μάταιο ποθώ.
Σοφία Τανακίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου