Λαθέψανε οι μοίρες μου
την ώρα που γεννιόμουν
και τη φωνή μου κλείδωσαν
στα βάθη της ψυχής μου.
Μεγάλωνα με ψεύτικη
μα δε καταδεχόμουν
και πάντοτε την έψαχνα
στο διάβα της ζωής μου.
Όσο και να την κρύψανε
στο αριστερό μου χέρι
οι σκέψεις ακυβέρνητες
ποτέ τους δε διστάζουν.
Ξυπνάνε πάνω στο χαρτί
και γίνονται μαχαίρι
Είναι η φωνή μου στο γραπτό
λέξεις που λάβα στάζουν.
Σοφία Τανακίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου