Έμαθα να φυλάγομαι πια...

Πάντα έτρεχα στη ζωή μου
Έτρεχα και έπεφτα
Και πάντα σηκωνόμουνα ξανά
Σημάδια δε μου μείναν στο κορμί
Έθρεφε καλά το δέρμα μου

Μα κάπου εκεί μέσα βαθειά η καρδιά ράγιζε σιγά σιγά
Δε ξέρω αν ράγιζε από τους δρόμους
Δε ξέρω αν ράγιζε από τους ανθρώπους
Μόνο εγώ το έβλεπα και το έκρυβα
Μην καταλάβουν πως είναι έτοιμη να σπάσει

Έμαθα να φυλάγομαι πια
Άρχισα να μεγαλώνω και να προσέχω
Και τους δρόμους
Και τους ανθρώπους
Τους δρόμους που τελειώνουν σε γκρεμό και τους ανθρώπους που σε σπρώχνουν εκεί!!!!