Ορφάνια...

Σ'έψαχνα από παιδί
....μάνα....
Που είναι τα φτερά σου
να με σκεπάσεις;
Είναι χειμώνας μάνα
στις καρδιές των ανθρώπων.

Που είναι τα λόγια σου
να με συμβουλέψουν μάνα,
πώς να προφυλάξω τη ζωή μου το κορμί μου τη ψυχή μου;

Ήρθαν γυναίκες
σκληρές ξένες
Με ξεγέλασαν
Μου πήραν τη φωνή μάνα
"Είσαι ορφανό "μου είπαν
Μη λες" μάνα"
Δεν είμαστε εμείς η μάνα σου
Με αφήσανε στο δρόμο
παιδί ακόμα να χαθώ
Μα εγώ τον βρήκα το δρόμο μάνα

Ένα βράδυ σε ονειρεύτηκα
Με φίλησες με χάιδεψες
Ξύπνησα χορτάτη απ' τα φιλιά σου απ'τα χάδια σου από τα λόγια σου
Μου είπες κράτησε τα όλα αυτα ..με αυτά τα λόγια τα φιλιά τα χάδια να αγγίζεις τα παιδιά σου.

Αχ μάνα σε βρήκα είσαι εδώ... μοσχοβολούν
κάθε στιγμή τα παιδιά μου απ'τα φιλιά σου
Κάθε φορά που τα φιλώ
Ριγώ στη μυρωδιά σου

Αχ μάνα σε βρήκα είσαι εδώ
Σε κοιτώ
Μέσα στο στόμα τους
σ'ακούω σαν με φωνάζουν"ΜΑΝΑ"