Κρίμα...

Ξυπνάω με την έμπνευση να ορύεται μες στο μυαλό μου
ψάχνοντας διεξόδους να βγει

Και ανακαλύπτω με τρόμο
σε ένα δωμάτιο με τετράδια και βιβλία ένα τόνο,
ένα στυλό μονάχα μαύρο
με τη μελάνη τελειωμένη
... είμαι χαμένη....

Πώς να κρατήσω τόσες σκέψεις τις έχασα όλες τις λέξεις, φεύγουν πετάνε κι είναι κρίμα θα 'τανε τέλειο το ποίημα.