Χαμόγελα βλέπεις...

Ο πόνος βουβός
Πριν φτάσει στα μάτια
Σκορπίζεται
Ανοίγω τα χείλη
Χαμόγελο γίνεται

Και συ το κοιτάς
Και θυμώνεις
Που ακόμα δε με έχεις διαλύσει
Νομίζεις αντέχω
Και ας έχεις την ψυχή μου
μαυρίσει

Δεν είναι χαμόγελο
τούτο
Είναι τα χείλη που ψάχνουν
να βρούνε τα λόγια
Μισανοίγουν
Και απότομα κλείνουν
Γιατί ότι κι αν πούνε
Εσύ δεν ακούς...
Χαμόγελα βλέπεις
και ήλιους τρελούς