Τα μικρά μου καράβια...

Σαν στρατιώτες παλεύουν
Μες σε κύματα λόφων
Τα μικρά μου καράβια
Των μεγάλων μου πόθων

Δε θέλουν λιμάνια
Σε καταιγίδες ορμάνε
Πάντα άτρωτα νιώθουν
Πως τη μπόρα νικάνε

Αχνοφέγγει ο φάρος
Στης ψυχής μου τη δίνη
Και αρπάζει ο χάρος
Κάθε πόθο τον σβήνει

Στα βαθιά πριν να φτάσουν
Σκορπούνε σε κομμάτια
Τα μικρά μου καράβια
Μες τα χέρια μου τ' άδεια