Ακόμα μια αναβολή

Ακόμα μια αναβολή
Τις είχε συνηθίσει πια
Από αναβολή σε αναβολή πήγαινε διαρκώς.
Είκοσι χρόνια αναβολών
Και στον καθρέφτη κρεμούσε ένα ένα τα θέλω που ανέβαλε.
Ώσπου μια μέρα δεν έβλεπε πια το είδωλο του.
Σβήστηκε;
Χάθηκε;
Είχε πεθάνει και δεν τό'χε καταλάβει;
Όχι..όχι..μια τελευταία αναβολή είχε πάρει...
Βγήκε το είδωλο του απ' τον καθρέφτη.
Βγήκε από μέσα του και έτρεξε να ζήσει χωρίς αναβολές.

Σοφία Τανακίδου