Τον γνώρισε τον πρίγκιπα.
Ήταν όπως τον είχε ονειρευτεί στα ατελείωτα παραμύθια που έπλασε στο μυαλό της από παιδί.
Ήταν σαν να βγήκε μέσα από το παραμύθι απόψε και να στάθηκε μπροστά της.
Μπορούσε να τον αγγίξει να του μιλήσει να του πει όσα όλα αυτά τα χρόνια σώπαινε και κρατούσε μόνο για εκείνον.
Τον πλησίασε χαρούμενη του χαμογέλασε
Εκείνος ιπποτικά έκανε μια βαθιά υπόκλιση μπροστά της και της πρότεινε ένα γυάλινο γοβάκι ,να το φορέσει.
Δεν ήταν ωστόσο στο νούμερο της...
Το ήξερε πριν ακόμα το δοκιμάσει.
Κρίμα..για εκείνη ήταν ο πρίγκιπας ,για εκείνον όμως δεν ήταν η Σταχτοπούτα του.
Κι έτσι τελείωσε το παραμύθι, χωρίς ζήσαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα...
Χωρίς καν... ζήσαν!
Σοφία Τανακίδου
ΘΑΥΜΑΣΙΟ. Ίσως να μην ήταν αυτός ο αληθινός πρίγκηπας. Θάρθει η ώρα που θα φανεί ο πραγματικός , αρκεί να τον προσέξει. Πολλές φορές στην ζωή περνάνε από μπρος μας οι πρίγκιπες και πριγκήπισσες που είναι για εμάς, αλλά τους αφήνουμε και περνάνε απαρατήρητοι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Κώστα
ΑπάντησηΔιαγραφή