Εικοσιτέσσερα

Φόρεσες τη μπλε σου στολή,
να βοηθάς τον κόσμο έχεις ορκιστεί.
Ζωή και όνειρα όλα μπροστά,
μα ξάφνου μοιάζουν απατηλά.
Τρία χρόνια,
το σώμα σου παλεύει με τη φωτιά,
μα το βλέμμα σου ακόμα γελά.
Με ένα χαμόγελο
που σε όλους σκορπάς,
γλυκά αφήνεις τη ζωή που αγαπάς.
Στα εικοσιτέσσερα
το ρολόι της ζωής σταματά..
μα όσοι σε γνώρισαν
σε κρατούν στην καρδιά.

Σοφία Τανακίδου
(Δεύτερη αφιέρωση)
10/11/18
Στη φίλη μου Sofia Kalantzi
Στον γιο της Παντελή