Ήχοι καμπάνας

Κι όταν ακούω να χτυπάει η καμπάνα πένθιμα
δε ξέρω πάντα για ποιον χτυπάει.
Μα ξέρω πως δε χτυπάει για μένα!
Γιατί όταν για μένα θα χτυπήσει δε θα την ακούσω εγώ!
Φεύγουμε πριν η ηχώ της πένθιμα για μας χτυπήσει.
Φεύγουμε άξαφνα πιστεύοντας πως είμαστε αθάνατοι.
Ίσως ποιος ξέρει να μη μάθουμε ποτέ ότι φύγαμε...
Ίσως μαζί με την ανάσα να σβήνει κι ο ήχος της...
Μα και τον ήχο της να ακούσω δεν τον φοβάμαι
Αυτό που φοβάμαι είναι ο τρόμος μην δεν έζησα...
Κι αυτή η ηχώ μες το κεφάλι της καμπάνας μην είναι η φωνή που δεν ακούω ότι φωνάζει  ...ζήσε..ζήσε...