Δε χωρώ,
στων αστεριών σου το φως
Δε χωρώ,
στης ζωής σου
το στενό μονοπάτι.
Δε χωρώ,
από δίπλα περνώ
στα κλεφτά
με τα μάτια κλειστά.
Δεν κοιτώ, μην δε δω
ότι θέλω να δω.
Δεν κοιτώ,
βιαστικά προσπερνώ,
για να πάω παρακάτω,
κι ας μην είσαι εκεί,
πιάνω πάτο.
Δε χωρώ πουθενά!
Μα συνεχίζω
με πολύ σεβασμό να αγαπώ.
Στην αγάπη αν δε χωράς
δε σημαίνει
πως σταματάς να αγαπάς...
Σοφία Τανακίδου
25/6/19
Πολύ μεγάλη κουβέντα το κλείσιμο. Την καλησπέρα μου Σοφία.
ΑπάντησηΔιαγραφή