Δυο αετοί...

Πότε ανέβηκες
Και γω δε σε πρόφτασα.
'Αξαφνα με ξεπέρασες.
Εκεί που μόνος στην κορφή στεκόμουνα.
Στην πιο ψηλή
Εσύ κατοίκησες.

Μα δε σε ζήλεψα.
Σε θαύμασα μονάχα.
Και θέλω πάλι να σε φτάσω...

Μα αν απ' την ορμή σε ξεπεράσω...
Φτιάξε ψηλότερη κορφή...
Μέχρι που να 'ρθει η στιγμή
να γίνουμε κι οι δυο αετοί
στου ουρανού την κορυφή

Αφιερωμένο εξαιρετικά
Σε όποιον ανέβηκε ψηλά μα έχει το βλέμμα χαμηλά