Στον ποταμό Αχέροντα
όταν θα είμαι μέσα
εύχομαι η βαρκούλα μου
να πλέει ήρεμα
Γιατί εγώ θα γράφω
ένα ακόμα ποίημα
και δε θα προτιμούσα
να με ζαλίζει κύμα.
Κι όταν θα φτάσω πλέον
στον Άδη πριν μ' αγγίξει
Θα πω στην Περσεφόνη
το ποίημα μου να κρύψει
Κι ύστερα να το στείλει
με τον Ερμή στη γη
Θά 'ναι το τελευταίο
δε θέλω να χαθεί.
Σοφία Τανακίδου
23/2/19
Έτσι κι αλλιώς τα "άπαντα"
δεν θά 'χουνε γραφτεί
Σοφία, υποκλίνομαι με σεβασμό σε τούτο σου το ποίημα. Στον στοχασμό σου, στη γραφή σου. Στα συναισθήματα που αναδύει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου.
Ευχαριστώ πολύ από καρδιάς
ΑπάντησηΔιαγραφή