Θα καώ…

Πετούσα ψηλά
Σκαλί σκαλί ανέβαινα τα σύννεφα
Πάνω από τα σύννεφα θα φάνταζε ο ήλιος
Το ‘ξερα
Τον ονειρευόμουν από παιδί
Στα σκοτεινά σοκάκια όταν περπατούσα
Και έλεγα...
Μια μέρα
Δε θα περπατώ στη γη
Μα θα πετάω
Και έτρεχα για να πάρω φόρα
Να μάθω να πετάω

Μεγαλώνοντας
Σταμάτησα να τρέχω
Και να ονειρεύομαι να φτάσω στον ήλιο
Βρήκα ήλιους χαμηλά
Ψεύτικους
Που με ξεγέλασαν
Τάξανε φως
Μα μόνο φλόγες ήταν
Που έκαψαν τα φτερά μου

Σιγά σιγά
Και μυστικά
Τα ξαναέφτιαξα
Από την αρχή
Σήκωσα τα μάτια
Και είδα το σημείο που θέλω να φτάσω
Σκαλί σκαλί
Ξανανέβηκα τα σύννεφα
Να ‘μαι...λίγο πριν φτάσω τον ήλιο
Θα καώ;
Ποιος ξέρει!!!
Αξίζει όμως να μάθω
Και θα μάθω