Καλό ταξίδι στο φως.
Η Σαλονίκη έχει τόση συννεφιά
Η συννεφούλα κλαίει με δάκρυα βουβά
Έχει γυρίσει ψάχνει τώρα να σε βρει
όμως της είπαν πως η άνοιξη αργεί.
Νιόνιο απόψε νιώθουμε όλοι ορφανοί
Όλοι παιδιά σου, μεγαλώσαμε μαζί
Με κάθε στίχο σου, με κάθε μουσική
κλαίει μέσα μας μονάχο ένα παιδί.
Σε μια παράγκα ο Καραγκιόζης ξαγρυπνά
σ' αυτή την δύσκολη και πένθιμη βραδιά
μα έχει βάλει στη σκιά του όποιο παιδί
νιώθει μονάχο τώρα που έφυγες εσύ.
Ας αρχίσουν οι χοροί λοιπόν
κι ας μην είσαι εσύ παρόν
Μες στο μέλλον μας θα ζεις
δεν πεθαίνει ο ποιητής.
Σοφία Τανακίδου
22/10/25
